3 maanden in Keiryuji
Daar sta ik dan voor de ingang naar mijn tent waar ik 3 maanden gebivakkeerd heb. De afscheiding van draad en een houtje is voor de koeien die daar rondzwerven. Die zijn totaal ongevaarlijk, maar het is toch prettig als ze niet in mijn tent komen. Ik heb wel een paar nachten gehad dat ze vlak bij de tent stonden te eten. Door hun koeiebellen was dat wel een luid geluid de gehele nacht. De reeën trokken zich daar niet zoveel van aan, net zo min als de vossen en de everzwijnen. Maar die zag je bijna niet, al kon je ze ’s nachts wel horen. Door deweeks zat ik in stilte ’s ochtends samen met de bewoners van de tempel en deed ik daisan met Gakudo Sensei. Dan zat ik eerst van 5:20 tot 5:50 om daarna te douchen en te scheren in het washokje. Om 6:30 zaten we dan 40 minuten en na de kinhin 2 keer 30 minuten. In die tijd ging ik dan tussendoor naar daisan. Om 8:30 deden we een zen dienst geleid door Gakudo. In het weekend zat ik gewoon in mijn tent 5 keer 30 minuten voor het ontbijt. En dat sloot ik dan af met de Gelofte aan de Mensheid van Hisamatsu en het Gebed voor alle noden (uit de Surangama Dharani). Dat ontbijt maakte ik zelf en voor de lunch zat ik dan nog 4 keer 30 minuten. De lunch werd gebracht door een bewoner van Keiryuji die dat op een afgesproken plek zette en dan een bel rinkelde. Dan kon ik dat gaan halen zonder met iemand contact te hebben. Het eten was vegetarisch en bijzonder lekker en gevarieerd. ’s Middags zat ik weer 4 keer 30 minuten en sloot dat af met het zingen van 3 soetra’s in de traditie van Maha Karuna. Het avondeten maakte ik weer zelf en na het eten zat ik dan nog 2 keer 30 minuten. Dat was het vaste patroon dat ik vanaf 3 juni tot 24 augustus heb vastgehouden. Daarna hebben Annick en ik de tijd genomen om aan elkaar en aan de gewone wereld te wennen. Maar dat is toch niet zo makkelijk.
Voor mij was het toch wel een van de beste dingen die ik tot nu toe gedaan heb.