Internationale vrouwendag 2018

Als ik een vrouw zou moeten noemen die mij diep geïnspireerd heeft, dan denk ik direct aan Mimi Maréchal. Nadat zij met haar grote liefde naar Japan was vertrokken om voor “De Graal” Franse les te geven op een meisjes universiteit kwam zij via Jesuïten (Lasalle, Kadowaki en Johnston) in aanraking met de Zen. Haar streng Katholieke vriendin, die Japanse van geboorte was, kon het niet verkroppen dat Mimi zich afvallig toonde. Maar toen Mimi moest kiezen tussen haar vrouw of de Zen, koos zij toch voor het laatste. Zij trainde binnen de Sanbokyodan school. Toen zij na 12 jaar Japan weer terugkwam in de Tiltenberg om dat te leiden als internationaal Graal centrum is ze daar in 1971 met Zen weekenden begonnen. Door haar vele connecties kon ze een keur aan zenmeesters uitnodigen op de Tiltenberg. Haar eigen zenmeester was het daar niet mee eens. Van hem mocht ze alleen de meesters uit zijn school uitnodigen. Wederom bleef ze bij haar standpunt en toen die meester door Europa toerde heeft hij zich niet gemeld op de Tiltenberg, wat duidelijk een signaal van afkeuring was. Maar Mimi had een droom dat zij de Zen in al zijn pluriformiteit naar Nederland wilde brengen. En ze zijn er allemaal geweest ven Genpo en Genno tot Rients en Nico en Willigesjäger, Lasalle en Jeff Boekmans etc. Van eind 70 tot ’95 was de Tiltenberg een tempel van Zen Boeddhisme en Christendom in een volledig open houding. Mimi’s begravenis, geleid door Christa Anbeek, was daar een prachtige uitdrukking van.

Voor mij was zij een levende Bodhisattva. Dank je wel Mimi voor alles wat je voor ons betekent en gedaan hebt. Jij bent een toonbeeld van een vrouw die haar eigen weg ging, die wist wat ze wilde en bereid was de prijs te betalen voor haar overtuiging.