Lab for Contemplatives

Annick en ik hebben er lang over nagedacht. Zij beoefent het boeddhisme van de Kagyu school uit Tibet en ik de Ch’an lijn van Lin Chi (Rinzai Jap.). Zij geeft les in Mindfulness en Compassie via de Mindfulness Association vanuit Schotland. En samen geven wij een compassie jaartraining, een Bevrijdend Inzicht jaartraining, een retraite in België en op Holy Island. Ook hebben wij allebei training in het System Centered Therapy/Training en van daaruit hebben wij de Contemplative Group Dynamics ontdekt. Dat laatste is geïnitieerd door Lawrence Ladden en daarvan hebben we dit jaar 3 trainingsweekenden in Nederland georganiseerd.

Afgelopen weekend was het derde weekend met 11 deelnemers en Larry Ladden, zijn vrouw, Annick en mij als groepsgidsen. Het mooie is om te zien hoe snel deze nieuwe loot aan de boom van vele spirituele oefeningen zich ontwikkelt. Ik was erg onder de indruk van het niveau van de deelnemers, de meesten waren zeer onderlegd in een meditatie praktijk en een aantal had ook veel ervaring met systemisch groepswerk. Er werd ervaringsmatig gewerkt met spraak dat voortkomt uit stilte. Dit gebeurde op de theorie van de Yogacara school. Het bijzondere was de lange stiltes en het spreken dat daaruit spontaan opwelt. Het zit dicht tegen de koan studie aan en het lijkt ook sterk op Mutual Inquiry zoals wij dat in Wageningen op de Zenzondagen beoefenen. Het wordt duidelijk dat het doorbreken van de innerlijke patronen tijdens de meditatie van groot belang is. Maar van even groot belang is het doorbreken van de sociale patronen in relaties. De contemplatieve groepsdynamiek geeft ons experiëntieel hoe onze ervaring wordt opgebouwd en hoe wij de fenomenen in de werkelijkheid “verdingen” zodat zij stollen in onze gewaarwording. Dit wordt heel duidelijk als we de 4 fundamenten van de mindfulness een voor een aflopen. Het heeft mij een diep inzicht gegeven in hoe ik mijn constructen in mijn geest opbouw en hoe ik ze dagelijks blijf voeden. Het construct van een zelf dat gescheiden is van de rest van de werkelijkheid en bijna een solide ding wordt, wordt zeer helder, niet begrepen maar wel ervaren. Hierdoor ontstaat een openheid in de groep die exceptioneel groot is. Er ontstaan momenten waarin je niet meer weet wat ‘ik’ is en wat de ‘groep’. Zonder dat dit echt beangstigend wordt, maar juist nieuwsgierigheid oproept. Een aanrader voor iedereen die de meditatie in de dagelijkse werkelijkheid en in relaties wil verdiepen.

Omdat Annick en ik hier zo geïnspireerd door zijn en omdat wij dankbaar zijn dat we dit allemaal mogen ervaren hebben wij een nieuwe naam bedacht voor onze samenwerking:

“Lab for Contemplatives”

Ik vind het wel passend, wat vinden jullie?