Val Sinestra, een retraite in de alpen

Op zondagmorgen 17 september ontmoeten wij een deel van de deelnemers op de parkeerplaats voor internationale bussen bij station Utrecht. Het blijkt dat het lang niet allemaal Maha Karuna mensen zijn die meedoen. Ongeveer de helft komt wel eens of vaak in Steyl, de andere helft komt uit allerlei richtingen. Er zitten Zen.nl‘ers tussen en mensen die de school voor Zijnsorientatie gedaan hebben en shiatsu beoefenaars, ‘Geen Zenners’ etc. Kortom een bont gezelschap in meditatieland, waarbij de meesten best wel wat zit ervaring onder de riem hebben. De reis duurt al met al zo’n 13 uur inclusief tussenstops voor het eten en drinken en uitrekken. De bus is comfortabel en we hebben voldoende ruimte om even rond te lopen en kennis te maken met onze medereizigers. De sfeer is rustig en men is ook wel nieuwsgierig. Als we aankomen in het donker vinden we gauw onze kamer en kunnen we nog even een biertje of glas wijn pakken in de ‘Stube‘. De volgende ochtend beginnen we met een laat ontbijt zodat iedereen de rust krijgt om zich te settelen. De dagen zullen gevuld worden met zit- en loop-meditatie. Het verzoek is om de stilte zoveel mogelijk te bewaren.

Han de Wit en ik zullen regelmatig een voordracht (teisho) houden voor de groep en na 2 dagen kunnen er ook privé gesprekken plaats vinden. Han zal het voornamelijk hebben over het ontwikkelen van inzicht in onze geest en bevingswereld dat centraal staat in de beoefening van vipashyana-meditatie. En ik zal het hebben over de vier grondslagen van oplettendheid zoals ook door de Boeddha onderricht is voor een versterking van de shamatha-meditatie.

‘s Morgens is er meditatie van anderhalf uur inclusief loopmeditatie buiten en het reciteren van de ‘Gelofte aan de mensheid‘ van Hisamatsu. We reciteren ook het ‘Gebed voor alle noden‘ wat een afsluiting van de Surangama-dharani is, dat op prachtige wijze vertaald is door Ton Lathouwers. De deelnemers wordt gevraagd om vooral tijdens het lopen aandachtig te blijven van hun ademhaling en hun looppassen. Dit meditatieve lopen kan met een normale snelheid, maar door het aantal passen te tellen op de inademing en het aantal passen op de uitademing is het mogelijk om te blijven mediteren tijdens het wandelen. Ik krijg van een aantal mensen na een paar dagen te horen dat het ervoor gezorgd heeft dat ze ‘in flow‘ gelopen hebben en daardoor dieper konden genieten van de wandeling en van de natuur.

De maaltijden worden begonnen met de vier Bodhisattva geloften en een gezamenlijke buiging. Dit bevordert de serene sfeer tijdens het eten. Iedereen kan nu met volle aandacht eten. De video lezing ‘s avonds begint een beetje rommelig en de mensen hebben de neiging om een beetje te babbelen. Maar zodra Ton spreekt wordt het stil en als het afgelopen is blijft het nog lang stil. De lezing van Louise over twee vrouwelijke schilders uit de vorige eeuw gaf een mooi beeld hoe verschillend je in het leven kan staan en hoe dat zijn weerslag kan hebben op je eigen geestesgesteldheid. Tamara de Lempicka wilde vooral veel geld verdienen en iedereen en alles manipuleren. Ze was een geweldige schilder, maar werd ongelukkig toen ze niet meer de roem kreeg die ze eerder had. Georgia O’Keeffe wilde alleen de essentie van de wereld kunnen schilderen en verbleef veertig jaar in de woestijn. Zij werd duidelijk steeds beter terwijl ze naar het einde toe ging. Je kon de relatie met onze meditatie aanvoelen, hoewel het verscholen was.

Het was duidelijk dat iedereen genoot van de natuur, van de voordrachten en van de meditatie. Men vond het verfrissend om het nu eens op een andere manier te doen en ik hoorde menigmaal de opmerking dat men er heel veel aan gehad heeft. Wellicht doen we het in de toekomst nog eens. Als het aan Han en aan mij ligt dan zijn we daar zeker voor in.